Eerst was er zee, eeuwenland. Nu, na aanleg van de Philipsdam, zijn de slikken en gorzen aan het Krammer-Volkerak drooggevallen. En de natuur heeft zich wonderwel aan de nieuwe omstandigheden aangepast. Op de Hellegatsplaten bloeien zoutverdragende planten als zeekraal en zeeaster. Vanuit de vogelkijkhutten zijn meeuwenkolonies en flamingo's te zien. Runderen en paarden houden de platen open.
De Krammerse slikken bestaan uit een uitgestrekt buitendijks gebied en een aantal beboste eilandjes omringd door ondiep water. Dé plek voor steltlopers en eenden om voedsel te zoeken. In de bomen broeden aalscholvers. Ook het Ooltgensplaatse Gors is rijk aan vogels. Hier zijn bovendien nog resten te vinden van de verdronken nederzetting Oud-Ooltgensplaat die in 1421 in de golven verdween. Een bijzonder gebied, dat na aanleg van de Deltawerken een heuse metamorfose is ondergaan.