Wandelroute Melle's Pad draagt de naam van Melle Visser. Melle en z'n vrouw Lamke hadden achterin Peebos (bos van Pebe) een keuterbedrijfje - een paar koetjes en wat aardappelen op een paar hectare. Geen kinderen, geen opvolging. Dat betekende dat het land destijds naar Staatsbosbeheer ging. Het boerderijtje ging neer en van het erf rest alleen de oude appelhof. Die brengt nog steeds jutteperen en Gieser wildemannen voort. En 'sedelingen', zoals ze in de streek de Bramley-seedling noemen: een smotsappel, vitaminerijk en goed voor de moes.
Melle en Lamke waren er bij toen het pad werd ingelopen - dikke emotie voor het bejaarde stel dat altijd was opgevoed met de gedachte dat Westerkwartier maar een streek van niks was. Nu waren zij getuige van de beste openingshandeling die mogelijk was: het slopen van het bord 'Verboden Toegang'.
De start van het pad is bij de Doezumertocht. Je loopt langs de restanten van een appelboomgaard naar achteren, richting de Lauwers. De paden worden ook wel laarzenpaden genoemd, het is soppen geblazen. Over de sloten zijn bruggen geplaatst en er is een bankje geplaatst om uit te rusten. Het grasland glimt vet van het vocht, maar wacht maar tot het weer voorjaar wordt - dan is het één bloementapijt.
Horeca is niet aanwezig op de route.
Langs droog hooiland en een zompig moerasbos, waar onder andere de tjiftjaf, fitis, roodborst en fazant voorkomen. Natte hooilanden hebben zich ontwikkeld tot bloemenparadijsjes, waar kale jonkers en koekoeksbloemen staan.