LIFE Nature
Het hoogveengebied op de grens tussen Limburg en Noord-Brabant werd tussen 1850 en 1950 vrijwel afgegraven, maar de Groote Peel, Mariapeel en Deurnse Peel bleven gespaard. Nu zijn dit waardevolle hoogveengebieden met water en open vlaktes met heidevelden. Bovendien heeft het gebied grote cultuurhistorische waarde: turfwinning en hoogveen vormen samen het verhaal van De Pelen.
Het veenmos, de belangrijkste plant van het hoogveen, groeit het beste in voedselarm water en bij een hoge en stabiele grondwaterstand. Maar omdat het gebied wordt omringd door gedraineerde landbouwgebieden met een lage grondwaterstand, dreigt het gebied te verdrogen. Ook de watergangen die bij de turfwinning werden gegraven om de turf te vervoeren, zorgen voor teveel afvoer van water uit het gebied. Het is dus belangrijk om voor een stabiel, hoog waterpeil te zorgen, zodat het hoogveen zich kan herstellen.
Staatsbosbeheer en partners doen dit door watergangen in het gebied te dempen, af te dammen of ondieper te maken, waardoor het water beter in het gebied blijft. Ook leggen we aan de rand van Mariapeel een kade aan. Hiervoor wordt op sommige plaatsen bos gekapt. Bij de Deurnsche Peel zorgen we voor afwatering en ondergrondse kwelschermen om de Koningshoeven te beschermen tegen de nieuwe hoge waterstand. Ook pakken we in Mariapeel de Amerikaanse trosbosbes aan, die de ontwikkeling van het hoogveen remt.
Staatsbosbeheer werkt in het project LIFE+ Peelvenen samen met de provincies Noord-Brabant en Limburg. Financiering komt van het Europese LIFE programma, de provincies Noord-Brabant en Limburg en Waterschap Aa&Maas.