Natuurgebied
In de 17de eeuw werkten de turfstekers er hun ruggen kapot, nu is de Baggerputten een lieflijk gebiedje waar libellen langs rietkragen fladderen. Bij het baggeren ontstonden baggerputten, ook wel petgaten genoemd, die vol water liepen. Rond de putten ging riet groeien en ontstonden moerasbossen en graslanden. Wandelend of fietsend over de smalle paadjes is nog duidelijk te merken dat dit een veengebied is: een grote diversiteit aan planten, paddenstoelen en dieren komt op af op het water dat nog in grote hoeveelheden in de grond zit. Er is ook een vissteiger, geschikt voor mensen met een fysieke beperking.
Een gebied met oude en steeds meer nieuwe natuur. Landbouwgronden tussen de al bestaande natuurgebieden zijn de afgelopen jaren heringericht tot één groot aaneengeschakeld natuurgebied vlak bij de stad. In 2014 kreeg het een eigen naam: 't Roegwold. Doordat het gebied zo jong is, groeit de vogelpopulatie razendsnel, ook met zeldzamere soorten als als lepelaar, witwangstern en roerdomp. Op de uitkijktorens en op het knuppelpad sta je eerste rang. Steeds meer vogelaars op weg naar het Lauwersmeer maken graag eerst een stop in 't Roegwold. Niet alleen voor vogelaars, maar voor iedereen die van het beste van de Groninger natuur wil genieten is 't Roegwold dé plek.
In het langgerekte natuurgebied Rijpemaa langs het Nieuwe Rijpmakanaal bij Harkstede wisselen rietmoerassen, bosjes, grasland en water elkaar af. Hier beleef je een kleinschalig Hollands landschap met knotwilgen en rietmoerassen, waar je de bruine kiekendief en de blauwborst kunt spotten.
Groningen is niet bepaald de boomrijkste provincie van ons land, maar er zijn heus fijne bossen. In het Huisweersterbos bij Tjuchem wandel je door een gevarieerd bos met veel paden en intieme plekjes. Langs het 2 km lange kabouterpad in het Steendamsterbos, aan de oostkant van het Schildmeer, staan maar liefst veertig verschillende kaboutertypetjes. In beide bossen heeft Staatsbosbeheer veel essen moeten kappen vanwege de agressieve schimmelziekte essentaksterfte. Het is soms schrikken als je de kaalgeslagen percelen ziet, maar bossen zijn veerkrachtig. Door de ruimte en het licht dat nu weer op de bodem valt, kunnen zaadjes die in de grond zitten ontkiemen. Zo krijgen nieuwe bomen een kans.