Hardhoutooibos
Ooibossen, bossen langs de rivieren, heb je in Nederland in twee soorten: zachthoutooibos en hardhoutooibos. Zachthoutooibos zijn ooibossen die vooral bestaan uit wilg en populier. Dit zijn soorten die het prima doen als ze tijdelijk onder water staan. Hardhoutooibos zijn ooibossen met soorten als eik, fladderiep en zoete kers. Deze bomen kunnen minder goed tegen hoogwater en staan daarom enkel op hogere delen van de oeverwallen, op plekken die bijna niet onder water komen te staan. Door het fluctuerende waterpeil in Nederland is hardhoutooibos kwetsbaar en daardoor zeldzaam. In heel Nederland zijn maar drie plekken waar hardhoutooibos staat: het Colenbranderbos in de Millingerwaard, Cortenoever bij Brummen en het Zalkerbosch bij Zalk.
Aanplanten
Om de groei van hardhoutooibos extra te stimuleren is besloten in de Geitenwaard niet enkele bomen, maar meteen een compleet hardhoutooibos aan te planten. We planten onder andere zomereik, fladderiep, gewone esdoorn, haagbeuk, zwarte els, veldesdoorn en zwarte populier. Op de langere delen komen vooral wilgensoorten zoals katwilg en amandelwilg en is er ruimte voor spontane bosontwikkeling. Hier zal een gevarieerde ondergroei ontstaan met zeldzame planten als besanjelier, muskuskruit, maarts viooltje en bosgeelster. Vooral voor vogels als de blauwborst, de nachtegaal en de wielewaal is dit van grote waarde. Naast het hardhoutooibos worden in de Geitenwaard ook bloemrijke graslanden aangelegd. Het plantmateriaal voor het ooibos wordt aangeleverd door het team Zaad & Plantsoen van Staatsbosbeheer.
Samenwerking
Deze natuurontwikkeling vindt plaats op grond van Rijkswaterstaat en Staatsbosbeheer. En sluit aan bij de particuliere natuurrealisatie in het westelijk deel. De Geitenwaard ligt in het Natura 2000-gebied Rijntakken en is onderdeel van de Rijnwaardense Uiterwaarden, een grote uiterwaard langs de Rijn. Het project Geitenwaard is onderdeel van het landelijke programma Nadere Uitwerking Rivierengebied (NURG) in opdracht van het ministerie van LNV. Het is een voorbeeld van het combineren van méér zeldzame en voor Nederland karakteristieke bostypen met andere ruimtelijke ontwikkelingen zoals waterveiligheid.
